epigallocatechin-3-gallate (EGCG)

Η EGCG, η κύρια κατεχίνη που βρίσκεται στο πράσινο τσάι (Camellia sinensis), έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει μια ποικιλία ανθρώπινων ασθενειών. Προφανώς, η EGCG λειτουργεί ως ισχυρό αντιοξειδωτικό, αποτρέποντας την οξειδωτική βλάβη σε υγιή κύτταρα, αλλά και ως αντιαγγειογονικός, αντιφλεγμονώδης  αντικαρκινικός και αποπτωτικός  παράγοντας και ως ρυθμιστής της απόκρισης των καρκινικών κυττάρων στη χημειοθεραπεία. 

Πολλές από τις χημειοπροληπτικές ιδιότητες του πράσινου τσαγιού οφείλονται στη μεσολάβηση της EGCG που προκαλεί απόπτωση και προάγει τη διακοπή της κυτταρικής ανάπτυξης, αλλάζοντας την έκφραση των ρυθμιστικών πρωτεϊνών του κυτταρικού κύκλου, ενεργοποιώντας τις κασπάσες και καταστέλλοντας τους ογκογόνους μεταγραφικούς παράγοντες και τους παράγοντες διατήρησης της πολυδυναμίας. 

Μελέτες in vitro έχουν δείξει ότι η EGCG αναστέλλει την καρκινογένεση επηρεάζοντας ένα ευρύ φάσμα οδών μεταγωγής σήματος, συμπεριλαμβανομένων των JAK/STAT, MAPK, PI3K/AKT, Wnt και Notch. Η EGCG διεγείρει τον κατακερματισμό των τελομερών μέσω της αναστολής της δραστηριότητας της τελομεράσης[1].  

Η EGCG ξεκινά τον κυτταρικό θάνατο μέσω της εγγενούς οδού και προκαλεί αναστολή των οδών EGFR, STAT3 και ERK σε αρκετούς καρκίνους. Η EGCG αλλάζει και αναστέλλει τη σηματοδότηση ERK1/2, NF-κB και Akt, αλλάζοντας την αναλογία πρωτεϊνών της οικογένειας Bcl-2 και ενεργοποιώντας τις κασπάσες στα καρκινικά κύτταρα[2].

Διάφορες κλινικές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η θεραπεία με EGCG αναστέλλει τη συχνότητα εμφάνισης και την πολλαπλότητα του όγκου σε διαφορετικά σημεία οργάνων όπως το ήπαρ, το στομάχι, το δέρμα, οι πνεύμονες, ο μαστικός αδένας και το κόλον. 

Πρόσφατη εργασία έδειξε ότι η EGCG μείωσε τις δραστηριότητες των DNMTs, πρωτεασών και DHFR, οι οποίες θα επηρέαζαν τη μεταγραφή των TSG και την πρωτεϊνοσύνθεση. Η EGCG έχει μεγάλες δυνατότητες στην πρόληψη του καρκίνου λόγω της ασφάλειας, του χαμηλού κόστους και της βιοδιαθεσιμότητας της.

Το τσάι είναι ένα από τα πιο καταναλώσιμα  ποτά στον κόσμο. Το πράσινο τσάι, το μαύρο τσάι και το τσάι oolong παρασκευάζονται από το ίδιο φυτό Camellia sinensis(L.). Μεταξύ αυτών, το πράσινο τσάι έχει μελετηθεί εκτενέστερα για τις ευεργετικές επιδράσεις του σε ασθένειες με  καρκίνο, παχυσαρκία, διαβήτης,  φλεγμονώδεις και νευροεκφυλιστικές ασθένειες. 

Αρκετές μελέτες παρατήρησης και παρέμβασης στον άνθρωπο έχουν βρει ευεργετικές επιδράσεις της κατανάλωσης τσαγιού σε νευροεκφυλιστικές βλάβες, όπως η γνωστική δυσλειτουργία και η απώλεια μνήμης. 

Αυτές οι μελέτες υποστήριξαν τη βάση των προληπτικών επιδράσεων του τσαγιού για τη νόσο του Πάρκινσον, αλλά λίγες μελέτες έχουν αποκαλύψει τέτοιες επιδράσεις στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αντίθετα, αρκετές μελέτες σε ανθρώπους δεν έχουν αναφέρει αυτές τις ευνοϊκές επιδράσεις όσον αφορά το τσάι[3]. 

Αυτή η απόκλιση μπορεί να οφείλεται σε ατελή προσαρμογή συγχυτικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της μεθόδου ποσοτικού προσδιορισμού της κατανάλωσης, της θερμοκρασίας του ροφήματος, του καπνίσματος, της κατανάλωσης αλκοόλ, και διαφορές σε γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η φυλή, το φύλο, η ηλικία και ο τρόπος ζωής. 

Έτσι, απαιτούνται πιο αυστηρές ανθρώπινες μελέτες για την κατανόηση της νευροπροστατευτικής δράσης του τσαγιού. Ορισμένα εργαστηριακά πειράματα κατέδειξαν τα οφέλη του πράσινου τσαγιού και των κατεχινών του πράσινου τσαγιού (GTCs), όπως η γαλλική επιγαλλοκατεχίνη (EGCG), και προτεινόμενοι μηχανισμοί δράσης. 

Οι στόχοι των GTC περιλαμβάνουν την ανώμαλη συσσώρευση ινωδών πρωτεϊνών, όπως η Αβ και η α-συνουκλεΐνη, η φλεγμονή, η αυξημένη έκφραση προ-αποπτωτικών πρωτεϊνών και το οξειδωτικό στρες, που σχετίζονται με δυσλειτουργία νευρωνικών κυττάρων και θάνατο στον εγκεφαλικό φλοιό. Η υπολογιστική ανάλυση μοριακής σύνδεσης αποκάλυψε πώς το EGCG μπορεί να αποτρέψει τη συσσώρευση ινωδών πρωτεϊνών[4].